Güzel Gonyam’da yimekden Soona...
Güzel Gonyam'da yimek ve duvalardan soona misafirler ev saabına diller ki:
- Eline sağlık Fadimabaaa, Allah ziyaad itsin, Ismayıl Emminin canına deysin, pek gözel olmuş yimekler, pek zaamet oldu size… Bu duvalar uzayıp giderkene ev saabı söz alır:
- Ana ne zaameti, afiyet olsun, gusoora bakman, bilmem gaarim doydunuz mu? Gine buyrun gelin, bunu saymayız, yaa raametli olaydı pek severdi yidirmeyi içirmeyi, nur içinde yatsın… Sufra kakıp ‘gırgır’ınan ekmek ufakları toplandı mı gelinner-gızlar mutfağa doluşur. Bir-ikisi bulaşığa aynaşırkan biri de iki daşın arasında saade gaaveleri yitişdiri.
Bu arada yini yitme gençler de arka odada böyüklerden güya habarsız cara kiyfi yaparkana bi sevis de onnara yapılır. Dirken gollar sıvanıp abdezler alınır, önde erkekler, arkada gadın, çoluk-çocuk ağşam namazları cemaatınan gılınır. Zaten bu gadar hızmatlar yapılırkana yassı vakdı olmuştur. Herifler mahallenin camisine yassıya gidince gadınnar şööle irahat bi nefes alıllar. Yassıdan soona davşan ganı çayınan başlayan sohbet faslına doyum olmaz gaari.
O Topraklık mahallesinin, Sedirlerin, Arapların, Ulurmağın bağ evlerinde daşlıkların, duvarların bi ağzı-dili olsa da annatsalar, ne sohbetlere beşiklik ittiler?
Vay len vayyyy…
Eskiden Güzel Gonyam bir başkaymış len...
